Burhan, Arapça'da "kesin delil" demektir.
Kur'an-ı Kerim'de Hz. Peygamber (sas) ile tartışan inançsızlar, ondan iddiasını ispat etmek üzere, şüpheleri ortadan kaldıracak açıklıkta ve itirazlara mahal vermeyecek kesinlikte bürhan (delil) istediklerinden bahseder.
Bu tabir Rıfaiyye ıstılahlarındandır. Şiş vurmak, ateş yalamak, kılıçla karın kesmek, taş yutup çıkarmak vs. gibi harikalara Rıfailer bürhan adını verirler. Rıfailer bununla, mananın maddeye olan üstünlüğünü ispatlamak isterler.
Kaynak:
Ethem Cebecioğlu, Tasavvuf Terimleri ve Deyimleri Sözlüğü, Ankara 1997, s. 163