Tasavvuf
Tasavvuf bir yaşam tarzı ve ilim dalıdır.
Tasavvuf Arapça'da “saf olmak”, “sof (yün)
giymek” kelimelerinden türemiştir. Temiz, saf bir kalbe/gönle
sahip olmak demektir.
Tasavvuf,vkalbin ve nefsinviyi ve kötü hallerini bilip, kötü hallerden temizlenmeyi ve iyi hallerle bezenip Allah Teâlâ’ya yakın olmayı öğreten bir disiplindir.
Tasavvufun gayesi Müslümanları
“ihsan” mertebesine, “insan-ı kamil” derecesine ulaştırmaktır.
Tasavvufun gayesi insanların
kalbini ve nefsini kötü özelliklerden arındırıp ahlakını güzelleştirerek,
onların Allah’ın emirlerine en güzel bir biçimde yerine getirmesini, Hakk’a ve
halka hizmeti vazife edinmesini, böylece ilahî rızaya ermesini sağlamaktır.
Tasavvuf kavramı yerine; tezkiye ilmi, ihsan ilmi, kurbiyyet ilmi, kalp ilmi, muhabbet ilmi, ahlak ilmi, fıkh-ı bâtın ilmi, zühd ilmi veya zikir ilmi de kullanılabilir.
***
İlim ilim bilmektir, ilim kendin bilmektir
Sen kendini bilmezsen, bu nice okumaktır?
Okumaktan ma’na ne, kişi Hakk’ı bilmektir
Çün okudun bilmedin, ha bir kuru emektir.
*
İlim okumaktan gerek kend’özünü bilmektir
Kend’özünü bilmezsen bir hayvandan betersin.
İmam Muhammed Bâkır [kuddise sırrıhû]:
“Tasavvuf, güzel ahlâk sahibi olmanın yoludur. Kimin ahlâkı senin ahlâkından daha güzel olursa, o kimse tasavvuf yolunda senden daha ileri mertebededir.”
“Tasavvuf,
kalbin ve nefsin
iyi ve kötü hallerini bilip,
kötü hallerden temizlenmeyi ve
iyi hallerle bezenip
Allah Teâlâ’ya yakın olmayı
öğreten bir disiplindir.”